Politieke pantoffeldiertjes

Er is weer een bijzonder fijn blik vrijwilligers opengetrokken deze verkiezingen. De blije figuren die de afgelopen tijd ballonnen hebben uitgedeeld in winkelstraten hebben een hoog korfbalgehalte, maar de pantoffeldiertjes die de stemlokalen bevolken scoren pas echt een hoge ‘man-bijt-hond-factor.’ Het stemlokaal in het Interpolisgebouw vormde hierop helaas geen uitzondering. Een gereformeerd ruikende vrouw met kogelvrije brilglazen zat van haar boterham met komijnkaas te peuzelen. Het enige fleurige in het leven van deze vrouw is haar hemelsblauwe broodtrommel. Of probeerde ze mij op slinkse wijze te overtuigen om op haar gristenpartij te stemmen? Het was nog vroeg en ik was de enige die met zijn stempas klaarstond, maar ik werd totaal door haar genegeerd. Het rode ribjasje naast haar nam mijn stembiljet gelukkig wel in ontvangst. De buil shag in het borstzakje van zijn geblokte overhemd verraadde zijn lerarenberoep. Hij had zijn klaslokaal vandaag verlaten om van de gratis koffie te genieten, getuige de gele gloed over zijn tanden.

Toch heb ik met de pantoffeldiertjes van het stemlokaal te doen. Je zou de ganse dag maar bloot worden gesteld aan de gemiddelde domheid van de kiezer. Het is voor het gros van de bevolking überhaupt al te lastig om een doordachte mening te vormen over politiek, laat staan over de provinciale politiek. Je zou eigenlijk een verborgen camera in het stemhokje moeten hangen en filmen wat de reactie is van de kiesgerechtigde bij het zien van de kandidatenlijst. De PVV-stemmer schijnt gemiddeld een vol kwartier langer in het hokje te hebben gestaan op zoek naar de Grote Leider! Het merendeel van de socialisten vond het maar een vreemde zaak dat er geen tomaten waren om andersdenkenden te bekogelen en een dement CDA-lid schijnt een mooie rode kleurplaat voor Dries van Agt te hebben ingeleverd bij het stemlokaal in verzorgingstehuis ‘De Bonte Beestenboel.’

En dan hadden de politiek leiders van ons land nog wel zo hun best gedaan deze verkiezingen. Job Cohen liep vrolijk mee in de stotterpolonaise in de hoop er een Oscar mee in de wacht te slepen,  Wilders ging gezellig op de thee bij Mirna Goossen en ‘Omroep Maxime’ zond  uit vanaf de skipiste en liet mastodont Brinkman de politieke degens kruisen met Moppentrommel Roemer. Het mocht allemaal niet baten. Slechts iets meer dan de helft van de kiesgerechtigden nam de moeite zijn of haar stem uit te brengen. We mogen de CDA-God op onze sociaalliberale knietjes danken dat de opkomst zo laag was. Laat de ongeïnteresseerde maar thuis blijven! Zij voeren toch liever politiek in huiselijke verjaardagskring onder het genot van een stukje leverworst en een glaasje Kaapse bocht. Politieke pantoffeldiertjes!